اگر یک شب زمستانی، مسافری در خارج از شهر مالبورک، بدون ترس از باد و سرگیجه، بر ساحل شیب‌دار خم کرده، در شبکه‌ای از خطوط به جایی که سایه ضخیم می‌شود، نگاه کند. که در شبکه‌ای از خطوط که روی فرش برگ‌هایی که ماه روشن می‌کند، در اطراف یک گودال خالی به هم می‌پیوندند – چه داستانی در آنجا در انتظار پایان است؟»، که ما به آن اضافه می‌کنیم» او می‌پرسد، مشتاق «به داستان گوش کند». ‘. و این آغاز یک رمان دیگر است، کسی می گوید، حتی اگر خواننده بخواهد به همکار خود هشدار دهد: سوء تفاهم وجود دارد، این افتتاحیه جدیدی نیست، آنها فقط عنوان هستند. از این داستان نیست که بخواهد نتیجه را بداند.