نگام تلاش برای توضیح هرگونه موفقیت یا شکست در یادگیری زبان دوم (L2) ، اصطلاح “انگیزه” اغلب توسط معلمان و دانش آموزان به کار می رود. در زمینه یادگیری زبان خارجی / دوم (L2) ، مدتهاست که انگیزه به عنوان یکی از عوامل اصلی تعیین کننده موفقیت و دستیابی به L2 شناخته شده است. انگیزه به عنوان موتور اولیه برای تولید یادگیری عمل می کند و بعداً به عنوان یک نیروی محرکه مستمر عمل می کند که به حفظ سفر طولانی و معمولاً تلاش برای دستیابی به یک زبان خارجی کمک می کند.

در حقیقت ، منصفانه است که بگوییم بدون انگیزه کافی ، حتی درخشان ترین زبان اموزان بعید است که به اندازه کافی برای رسیدن به مهارت کاملاً مفید زبان دوام بیاورند ، در حالی که اکثر زبان آموزان با انگیزه قوی می توانند به دانش کارکردن L2 دست یابند ، صرف نظر از استعداد زبانی یا هرگونه شرایط نامطلوب یادگیری. به دلیل اهمیت زیاد ، انگیزه L2 در دهه های اخیر موضوع تحقیق قابل توجهی بوده است ، و ماهیت این ساختار پیچیده و چگونگی تأثیر آن بر روند یادگیری L2 را کاوش کرده است.

تا اوایل دهه ۱۹۹۰ ، این بخش از تحقیقات به شدت تحت تأثیر کار اساسی دو دانشمند کانادایی ، رابرت گاردنر و والاس لمبرت (1959 ، 1972) بود که انگیزه را از منظر روانشناسی اجتماعی مفهوم بندی می کردند. آنها L2 را به عنوان واسطه ای بین جوامع مختلف قومی-زبانی تلقی می كنند و از این رو انگیزه برای به دست آوردن زبان سایر جامعه L2 نقش مهمی در ارتقا or یا جلوگیری از ارتباطات بین فرهنگی مشاهده شد