مری الیور یک بار در مصاحبه ای گفت: “اگر من در هر جایی گنجینه ای مخفی از اشعار داشته باشم، ممکن است درباره عشق باشد نه عصبانیت.” سرانجام، در مجموعه جدید خیره کننده او، فلیسیتی، می توانیم خود را در اشعار عاشقانه الیور غرق کنیم. در اینجا، شادی بزرگ فراوان است. ظریف ترین وقایع نگار ما در منظره فیزیکی، الیور کار خود را عشق به جهان توصیف کرده است. او با فلیسیتی به بررسی معنای دوست داشتن یک شخص دیگر می پردازد. او دوباره چشمان ما را به قلمروی درون قلب خودمان باز می کند. به وحشی و به ساکت. او در این اشعار غرابت و شگفتی ارتباط انسانی را – با شادی – توصیف می کند. مانند اسب‌های آبی، آهنگ‌های سگ و هزار صبح، با فلیسیتی الیور به عشق، زندگی و زیبایی احترام می‌گذارد.