تحلیل گفتمان اصطلاحی است که برای محققانی که در رشته های مختلف کار می کنند، تعابیر متفاوتی دارد. برای یک جامعه‌شناس، عمدتاً به ساختار تعامل اجتماعی که در گفتگو آشکار می‌شود مربوط می‌شود. برای یک روانشناس، در درجه اول به ماهیت درک متون نوشتاری کوتاه می پردازد. برای زبان شناس محاسباتی، به تولید مدل های عملیاتی درک متن در زمینه های بسیار محدود می پردازد. در این کتاب درسی، که برای اولین بار در سال 1983 منتشر شد، نویسندگان مروری کلی از رویکردهای متعدد و متنوع برای مطالعه گفتمان ارائه می‌کنند، اما رویکرد خود را به طور متمرکز بر رشته‌ای استوار می‌کنند که، به درجات مختلف، برای همه آنها مشترک است – زبان‌شناسی. آنها با استفاده از روش شناسی که اشتراکات زیادی با زبان شناسی توصیفی دارد، توضیح شفاف و گسترده ای از نحوه استفاده از اشکال زبان در ارتباطات ارائه می دهند. دغدغه اصلی آنها این است که بررسی کنند چگونه هر زبانی که توسط انسان تولید می شود، چه گفتاری یا نوشتاری، برای برقراری ارتباط برای یک هدف در یک زمینه استفاده می شود.